Różność potraw na wieczerzę wigilijną w zależności od rejonu kraju w jakim ja spożywamy

Boże Narodzenie to najcudowniejsze rodzinne święta. Z radością hołdujemy świątecznej tradycji, pieczemy ciasta, odgrzebujemy babcine przepisy kulinarne, w tym czasie nawet gotowanie jest wycinkiem rytuału świątecznego. Jednak czy na pewno wiemy skąd wzięły się zwyczaje bożonarodzeniowe kultywowane przez pokolenia?

Wigilia to w naszym kraju dzień wyjątkowy ,dzień wybaczenia, dzień familijnych spotkań i kulminacyjny punkt tych świąt. Dlatego, aż ciężko w to uwierzyć, ale kolacja wigilijna, pojawiła się w polskiej tradycji dopiero w XVIII wieku. Najważniejszym chwilą tego dnia jest uroczysta kolacja złożona z postnych potraw, do której siada się z chwilą pojawienia się pierwszej gwiazdki na niebie, zwyczaj ten ma przypomnieć gwiazdę betlejemską, która prowadziła do stajenki Betlejemskiej Trzech Króli.

Najmłodszym zwyczajem Bożonarodzeniowym jest choinka, która przywędrowała do nas z Niemiec w XVIII wieku. Wcześniej w naszych domach umieszczało się snopki nie wymłóconego zboża lub wieszało jemiołę. Tego wyjątkowego wieczoru, wszystko jest magiczne i okazuje się mieć symboliczne znaczenie. Nawet w jakiej ilości są potrawy na wigilię (kliknij tu) pojawiają się na stole. Tradycja karze, by kolacja wigilijna składała się z nieparzystej liczby dań. W chłopskiej chałupie jedzono wiec 7 potraw (7dni tygodnia) na dworach szlacheckich podawano ich już 9 (9 chórów anielskich) a u arystokracji kolacja wigilijna składała się z 12 potraw na cześć dwunastu apostołów. Potrawy pojawiające się owego wieczoru na wszystkich stołach również chłopskich jak i szlacheckich były przygotowane z darów lasu, pól i jezior. Pięknym ceremoniałem, jest przestrzegany do dziś w wielu domostwach, zakaz spożywania mięsa zwierząt, tłumaczony tym, że tego szczególnego dnia wszystkie stworzenia żywe tworzą jedną rodzinę.

W wielu domach, jada się różne potrawy na wigilię, uznając je za tradycyjne dania wigilijne. Różnice te wywodzą się z lokalnych obyczajów i przywędrowały razem z naszymi rodzinami z różnych terenów państwa. Jak wynika ze źródeł pisanych w Wielkopolsce i na Śląsku, podawano zupę rybną lub migdałową.

Natomiast w Galicji i wschodniej części Polski, spożywano tego dnia barszcz albo zupę grzybową. Na wszystkich stołach, niezmiennie pojawia się mak, chociaż i on, podawany jest w różnych postaciach. Kiedyś przyrządzano z niego zupę, dodawano do klusek i kasz. Tak powstała najsłynniejsza chyba z polskich potraw, wigilijna kutia. W najstarszych przepisach kulinarnych, kutia przyrządzana jest z całych ziaren pszenicy, będących symbolem odradzającego się życia, maku oznaczającego spokojny sen i wypoczynek oraz miodu-zwycięzcy nad złymi mocami. W innych regionach polski mak znajduje się w przepisach na ciasta, takich jak makowiec, strucla z makiem czy rolada drożdżowa. Z tradycji chłopskiej wywodzi się groch z kapustą czy kapusta z grzybami a ciekawostką jest fakt, że dania z ryb na dworach szlacheckich uważane były jako jedno danie.